Uprawa

Większe zbiory w uprawie miskanta olbrzymiego uzyskuje się na glebach o klasie III-IV. Można go sadzić również na glebach V i VI klasy, a nawet na nieużytkach po uprzednio przeprowadzonej rekultywacji. Dobrze jest, gdy ziemia przeznaczona pod uprawę jest zasobna w wilgoć. Przed założeniem plantacji należy jesienią przygotować pole. Po wcześniejszym odchwaszczeniu zaleca się pogłębioną orkę poprzedzoną dawką nawozu organicznego: obornik, gnojówka. Dopuszczalne jest też posianie poplonu, np. gorczycy, seradeli i przeoranie jej jesienią. Wiosną przeprowadzamy bronowanie i ziemia nadaje się do zakładania uprawy.



Jeżeli zdecydujemy, by założyć uprawę w miejscu łąk czy nieużytków, należy je w roku poprzedzającym sadzenie opryskać Roundapem (najlepiej dwa razy), następnie rozdrobnić darnie i przy pomocy sprzętu mechanicznego doprowadzić do powstania ziemi ornej.

Spora ilość plantatorów dysponujących wysokiej klasy sprzętem rolniczym przeznacza najgorsze ziemie pod uprawę miskanta (tj. trwale wilgotne, o podwyższonym poziomie wód gruntowych, mocno piaszczyste, ziemie ugorowane czy łąki bez należytego przygotowania z dużą ilością darni) sądząc, że „opał z pola” można posadzić gdziekolwiek.
Konsekwencje tego błędu są widoczne już dwa miesiące po posadzeniu w postaci ubytków i słabo wyrośniętych kęp.

Odpowiadając na liczne zapytania zawsze informuję przyszłych plantatorów, że miskanta najlepiej jest uprawiać na polu, na którym sialibyśmy zboże, kukurydzę czy uprawiali ziemniaki.
Warunkiem obok jakości ziemi jest dobrze przygotowane pole oraz możliwość wjechania na nie sprzętem do zbioru wczesną wiosną.

Miskant olbrzymi w pierwszym i drugim roku po założeniu plantacji na nieużytkach.


Odporność rośliny na warunki atmosferyczne jest duża. Posiadam plantację, która przetrwała mrozy o temp. -35°C oraz długotrwałe upały. Bardzo dobrze rozwinięty system korzeniowy pozwala na zaspokojenie potrzeb wodnych w czasie suszy.

Przykład plantacji posadzonej tego samego dnia, na tym samym polu. Struktura i skład gleby mogą powodować różnice we wzroście rośliny. W późniejszym czasie są one niewielkie.


Sadzonki posadzone jesienią i wiosną (np. w kwietniu) wschodzą praktycznie w tym samym czasie. Miskant posadzony jesienią może być w pierwszym roku wyższy, gdyż sadzonki są jakby dłużej „zaaklimatyzowane” w ziemi.


Wysokość dobrze uprawianego miskanta olbrzymiego sięga 3m i wyżej. Żywotność plantacji trwa 25 do 30 lat. Przez okres pierwszych 2 lat wymaga pielęgnacji i walki z chwastami.


Miskant olbrzymi jest rośliną ciepłolubną i zakwita tylko w upalne lata. Tworzy kwiatostany w postaci wiechy. Niektóre z nich są bardzo duże. Jednakże nie wytwarza nasion, dlatego nie rozmnaża się generatywnie, tj. nie wysiewa się nasion.


Miskant jednoroczny, tzn. wegetujący od posadzenia aż do pierwszych przymrozków nie zakwita.


Wyjątkowo podczas ciepłej jesieni (bez przymrozków), następującej po upalnym lecie miskant posadzony wiosną z rzadka zakwita.


II dekada października 2012r.


Miskant olbrzymi należy do grupy roślin szlaku metabolicznego C-4. Genetycznie uwarunkowane możliwości pozwalają komórkom miskanta na efektywne zarządzanie swoją strukturą wewnętrzną oraz na odpowiadanie na bodźce zewnętrzne (źródło: Wikipedia) - wydatny proces fotosyntezy charakteryzujący się większym przyrostem biomasy z powierzchni asymilowanej.
Skrótowo zagadnienie ujmując: przy mocnym nasłonecznieniu i wysokiej temperaturze przyrost biomasy jest większy.

W procesie fotosyntezy Miskant absorbuje dwutlenek węgla - CO2 z otoczenia (przyczyniając się do jego redukcji), a w reakcji z wodą zawartą w roślinie i energią światła słonecznego wytwarza tlen oraz węglowodany.


Mówiąc o fenomenie tej rośliny mamy na uwadze:

  • zdolność corocznego przyrostu olbrzymich ilości biomasy na cele opałowe,
  • wytwarzanie dużych ilości tlenu – wielkość porównywalna z tlenem produkowanym przez las,
  • samowystarczalność w przyswajaniu minerałów,
  • zdolności ochronne w okresie zimowym.

Marian Pokrywka

Majdan Sieniawski
tel. 665 485 560
email: mrol12a@wp.pl